ไม่ได้เขียนเรื่องเที่ยวๆ มานานแล้ว วันนี้กลับมาพร้อมทริปเขาสามร้อยยอดกับเพื่อนๆ ที่ทำงาน ทริปนี้เกิดจากพี่ที่ทำงานชวนไปเที่ยวจันทบุรีแต่เตยไม่สะดวกไปเพราะร่ายกายไม่พร้อมก็เลยเปลี่ยนมาเป็นเขาสามร้อยยอดแทน เป็นทริปสามวันสองคืนกับคนสี่คน เน้นไปเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวของอุทยานกันหลักๆ มี 5 แห่ง

ค่าบัตรเข้าอุทยาน

เสียค่าเข้าอุทยานกันก่อนเลยคนละ 40 บาท ต่างชาติ 200 บาท บัตรนี้สามารถใช้เข้าแหล่งท่องเที่ยวไหนก็ได้ในอุทยานกำหนดใช้ได้ 1 วัน ถ้าพักในที่พักของอุทยานจะสามารถใช้วันพรุ่งนี้ได้อีกหนึ่งวัน คุ้มมากกกกกกกกก… สามารถซื้อบัตรเข้าอุทยานได้ที่หน้าสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ เลยค่ะ

ถ้ำแก้ว

ตอนแรกเราตั้งใจจะไปที่บึงบัวเขาสามร้อยยอดกันก่อนแต่ว่าหาทางไปไม่เจอเลยไปกันที่ถ้ำแก้วก่อน ที่ถ้ำแก้วเราต้องใช้ไฟฉายด้วย เตยเก๋ไก๋มากเอาไฟอ่านหนังสือของ Xiaomi ไป ใช้ได้ใช้ดีอยู่นะ แต่ถือลำบากเล็กน้อย ถ้าใครไม่ได้พกไฟฉายมาเขามีให้เช่าไฟฉายด้วย จากข้างล่างขึ้นไปถึงปากถ้ำไม่นานมากแต่ร้อนมากๆ เดินไปแปบเดียวเหงื่อออกทั้งตัวจ้าา พอใกล้ถึงปากถ้ำก็จะเริ่มรู้สึกถึงไอเย็นๆ ค่อยฟินหน่อย

เข้าไปในถ้ำจะออกแนวผจญภัยนิดๆ ขึ้นๆ ลงๆ ปีนป่ายเล็กๆ ในพอสนุกสนาน ไอเย็นๆ เริ่มเป็นเหงื่อเพราะเริ่มเหนื่อย ข้างในสวยดี เป็นหินงอกหินย้อย มีประกายเล็กๆ น่ารักๆ เดินไปปีนไปมาออกอีกทางนึง นั่งพักกันอยู่พักใหญ่ มีค่างแว่นมาปีนป่าย กระโดดหากัน และอุจจาระให้ดูด้วย นั่งมองหน้าและถ่ายรูปค่างแปบนึงก็เดินกลับลงไปออกทางเดิม

ข้างๆ ที่ซื้อตั๋วมีบึงเล็กๆ อยู่ เห็นนกเล่นท่าทางเหมือนเล่นสกีอยู่แถวนั้นเลยถามเจ้าหน้าที่ได้ความว่าเป็นนกตีนเทียน

กลับจากถ้ำแก้วออกมาเราไปกินข้าวกันที่ร้านยกซด พนักงานแนะนำให้กินเมนูของใบชะคราม อร่อยอยู่เหมือนกัน คิดว่าถ้าเอาไปทอดกับไข่เจียวเหมือนไข่ชะอมน่าจะอร่อยอยู่เหมือนกัน

ถ้ำพระยานคร

หลังทานข้าวเสร็จเราไปต่อกันที่ถ้ำพระยานครเลย ระยะทางจะถูกแบ่งเป็นสองช่วงคือ เขาลูกแรกและเขาที่ขึ้นไปถ้ำพระยานคร ในระยะทางช่วงแรกเราสามารถเลือกได้ว่าจะนั่งเรือเพื่อไปลงที่หาดแล้วค่อยเดินขึ้นเขาไป หรือว่าจะเดินข้ามเขาไป พวกเราเลือกเดินไปเพราะอยากประหยัด เขาลูกแรกยังสบายๆ ไม่เหนื่อยมากแต่ร้อนมากๆ วิวก็สวยพอจะชดเชยกันได้บ้าง เป็นวิวทะเลและหาด หมดเขาลูกแรกจะเจอป้ายบอกว่า “สุขภาพของท่านยังแข็งแรงดีอยู่” แหม่ะ!

ที่หาดเราเห็นว่ามีบ้านพักอยู่ด้วยแล้วก็สามารถกลางเต้นท์กันได้ จากหาดเราต้องเดินขึ้นไปต่ออีกประมาณ 430 เมตร (ถ้าจำไม่ผิด) ก่อนขึ้นมีป้ายตั้งไว้ประมาณว่าให้ตรวจเช็คโรคประจำตัวก่อนขึ้น เขาไม่ได้ตั้งไว้ขำๆ นะเทอวววว์ เขาตั้งไว้จริงจังตามความหมายเลย เดินขึ้นไปไม่ทันถึงครึ่งทางเหนื่อยหอบไปหมด ยิ่งอากาศร้อนแบบนี้ยิ่งเหนื่อย น้ำก็หมดอย่างไวเลย เหงื่อนี่ท่วมตัว มีหยุดพักตามทางกันบ้างเล็กน้อย

จนถึงจุดพีคที่แบบ..รู้ตัวว่าเหนื่อยมาก น้องที่ไปด้วยกันก็เริ่มมีอาการผื่นขึ้น ตาพร่า และหูอื้อ แต่เตยเหนื่อยมากแบบไม่อยากจะพูดอะไรกับใครทั้งนั้น เอาจริงๆ จำได้ว่าตอนนั้นหันไปคุยอะไรสักอย่างกับน้องหรือใครสักคนที่จำไม่ได้ว่าเป็นใครแล้วก็จำไม่ได้ว่าพูดอะไรด้วย รู้ตัวแต่ตอนหันไปบอกเพื่อนที่มาด้วยกันที่พยายามชวนคุยว่า “leave me alone. I’m in meditation.” จากนั้นในหัวก็มีแต่จะขึ้นไปให้ถึงแล้วก็นึกถึงเพลงนึงไว้ในหัวให้มันวนซ้ำๆ ไป แล้วค่อยๆ ก้าวช้าๆ ทีละก้าว คนอื่นหยุดตรงไหนเตยไม่สน เดินต่อไปเรื่อยๆ ไม่สนใจใครทั้งนั้น ขึ้นไปถึงเห็นป้ายถ้ำ…โคตรดีใจแต่พอมองเห็นทางลงต่อไปก็ได้แต่ร้องในใจว่า “ชิบหาย ยังมีอีกหรอ” ไม่เป็นไรเราจะเดินไปเรื่อยๆ หันมาอีกทีน้องที่มาด้วยกันก็หยุดรอที่ปากถ้ำ ไม่เข้าถ้ำต่อแล้ว เราก็ทำเหมือนเดิม ไม่คุยกับใคร

เข้าไปถึงในถ้ำก็ยังไม่คุยกับใคร นั่งพักแล้วถ่ายรูปที่ออกมาก็สั่นโคตร พักแปบนึงก็เดินออกมา ได้ยินคนในถ้ำคุยกันว่าควรมาช่วง 10-11 โมงเช้าจะสวยกว่าเพราะแสงจะส่องลงมาพอดี แต่เราไปถึงตอนบ่ายแล้ว

พอออกมาจากถ้ำน้องก็ยังอาการไม่ดีเท่าไหร่ พอไปได้กลางทางก็ต้องหยุด ให้นอนราบลงไป คนที่เดินผ่านมาเห็นก็ใจดีเอาน้ำมาแบ่งให้ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ระหว่างนั้นเราก็ถือโอกาสพักไปด้วยเลย พออาการดีขึ้นก็เดินกลับเหมือนเดิม ทางเดิม แล้วก็เดินข้ามเขาเหมือนเดิม

เอาจริงๆ รู้สึกชนะตัวเองมากเลยนะ เหมือนว่าตอนนั้นจะตัดสินใจหยุดก็ได้ แต่เราก็ยังเลือกเดินไป แล้วทำสำเร็จด้วย เย้

พอออกจากถ้ำพระยานคร เราไปที่พักที่จองกันเลย คืนนี้เรานอนกันที่บ้านกาหลงซึ่งที่พักอุทยาน บ้านหลังนี้จะอยู่คนละโซนกับบ้านหลังอื่นๆ เลย ไม่ได้อยู่ติดทะเลเหมือนหลังอื่นๆ แต่อยู่ริมภูเขา มีลิงเยอะมากกกกกกกกก ยุงก็เยอะมากกกกกก บ้างกาหลงมี 2 ห้องนอน 2 ห้องน้ำ ห้องใหญ่มี 4 ที่นอน ห้องเล็กมีสองห้องนอน เป็นห้องแบบพัดลม แต่เพราะอยู่ใกล้เขาและยังมีฝนตกในคืนนั้นห้องก็เลยค่อนข้างเย็น ห้องเล็กจะอากาศถ่ายเทน้อยกว่าห้องใหญ่นิดหน่อย แต่รวมๆ แล้วสภาพโอเคเลยค่ะ

จุดชมวิวเขาแดง

วันที่สองของทริปเราออกจากที่พักกันประมาณหกโมงเช้า เจ้าหน้าที่บอกว่าเดินจากข้างล่างขึ้นไปถึงยอดประมาณ 340 เมตร แต่ทางค่อนข้างโหด เป็นหินแทบตลอดทาง ข้างทางเป็นต้นไม้บ้าง ต้นกระบองเพชรบ้าง แล้วพื้นลื่นมากเพราะคืนก่อนหน้านี้ฝนตกถึงเที่ยงคืน เตยเตะหินไปหลายรอบเลย วันนี้ดีกว่าเมื่อก่อนหน่อยตรงที่อากาศเย็นกว่าเดิมมาก ถึงยังร้อนเหงื่อแตกอยู่แต่ไม่รู้สึกแย่เท่าเมื่อวาน

พอไปถึงช่วงแรกนี่ไม่สนใจถ่ายรูปอะไรทั้งนั้น เหนื่อย แล้วเจอตากล้องจับจองวางขาตั้งกล้องกันแบบไม่เผื่อให้คนอื่นถ่ายบ้างเลย…แถมยังเจอคนสูบบุหรี่ข้างบนด้วยจ้าาาา อันนี้อารมณ์เสียมาก เหนื่อยจะตายยังต้องมาเจอควันบุหรี่อีก เหมือนหนีอากาศเสียที่กรุงเทพไปเจอควันบุหรี่ซะงั้น เพื่อนๆ พี่ๆ ที่ไปด้วยกันก็เจออีกมุมนึงที่กลิ่นบุหรี่มาไม่ถึงก็เลยไม่นั่งตรงนั้นกัน ซึ่งเอาจริงรู้สึกว่ามุมนั้นสวยกว่าด้วย พอหายเหนื่อยแล้วค่อยถ่ายรูปต่อ ที่นี่ถือว่าเป็นอะไรที่คุ้มค่าที่สุดในทริปแล้ว ชอบมากๆ

ลงจากเขาแดงมาก็ไปทานข้าวกันที่วัดแถวนั้น ใช้วิธีถามชาวบ้านแถวนั้นเอาว่ามีร้านอาหารเปิดที่ไหนบ้าง กินข้าวอะไรกันเสร็จเรากลับเข้าที่พัก อาบน้ำ และเก็บของเพื่อย้ายที่พัก พอดีพี่เค้าเจอที่พักที่ปราณบุรีลดราคาจากแอพ Hotelquickly เลยคิดว่าจะไปพักกันที่นั่นดีกว่า เป็นทางกลับกรุงเทพด้วย ที่พักใหม่ สภาพโอเค ราคาไม่แพง

ทุกครั้งที่เดินขึ้นเตยมักจะกลับมาพร้อมรอยเปื้อนตรงที่เดิมเสมอ เป็นรอยที่เกิดขึ้นเวลาที่เอาเสื้อไปเช็ดเหงื่อก่อนที่เหงื่อจะไหลเข้าตา

ถ้ำไทร

เป็นที่สุดท้ายที่เราจะไปเดินขึ้นเขากันแล้ว ที่นี่ไม่ได้โหดเท่าไหร่ แต่เพราะร่างกายทำงานหนักมาตั้งแต่วันแรกทำให้ขาเริ่มสั่น กลัวขาสั่นคุมการทรงตัวไม่ได้แล้วร่วงลงไปมากๆ หวาดเสียวมากกกกกกก ก็เริ่มบ่นๆ เปรยๆ เล็กน้อย อากาศยังร้อนเหมือนเดิม แต่ว่าคราวนี้เอาน้ำมาเยอะพอควร (เพื่อนถือไม่ใช่เราถือด้วย สบายเลย 555)

ในนั้นมีถ้ำ 2 ห้อง แต่ตอนแรกเข้าไปเจอห้องเดียวไม่เห็นทางเข้าอีกห้องเลยพูดว่า “ห๊ะ แค่นี้หรอ?” 5555 ส่วนอีกห้องนึงสวยกว่า ต้องปีนบันไดลงไปนิดหน่อย ที่นี่ต้องใช้ไฟฉายนิดหน่อย ไฟมือถือน่าจะไหวอยู่ค่ะ

ขาลงจากถ้ำเพื่อนที่ไปด้วยกันก็เดินหาไม้สำหรับเป็นไม้ค้ำไว้ให้ ตอนแรกแอบไม่เชื่อใจว่าจะใช้แล้วดีจริง แต่เห็นว่าเพื่อนคนนี้ชอบเดินป่าก็เลยเชื่อสักหน่อยก็ละกัน พอใช้เท่านั้นแหล่ะ เฮ้ย มันดีนะ เดินลงสบายกว่าเดิมเยอะเลย เหมือนมีขาที่สามที่ช่วยเรื่องการทรงตัว เพียงแต่ต้องหัดใช้สักแปบนึง ตอนหลังๆ เพื่อนก็เลยเดินนำให้ดูว่าต้องค้ำตรงไหน เดินลงตรงไหนถึงจะสบายกว่า ทำให้ยิ่งเดินง่ายกว่าเดิมมาก ไม่ต้องคิดอะไรมากเลยด้วย

บึงบัวเขาสามร้อยยอด

ที่สุดท้ายของอุทยานแห่งชาติที่เราไปเที่ยวกัน ไปถึงกันประมาณ 4 โมงนิดๆ แดดก็ไม่มีแล้วคนก็ยังไม่เยอะเท่าไหร่ถือเป็นช่วงเวลาที่ดีในการมาเที่ยว ในขณะที่ก็เป็นที่ๆ สภาพแย่ที่สุดแล้ว เริ่มตั้งแต่หาทางเข้ายากมากกกกก พอไปถึงบึงบัวก็ไม่มีบัวซึ่งแอบทำใจมาประมาณนึงแล้ว แต่ว่ากลิ่นเหม็นมากๆ มีแต่ปลาตายส่งกลิ่นเหม็นหึ่งไปหมดจนเกือบอ้วกออกมา ถ้าไม่คิดอะไรมากพอเริ่มชินกลิ่นแล้วสะพานและศาลาก็ยังเป็นที่ๆ ถ่ายรูปได้อยู่แค่อย่าไปมองดูบึงมากก็พอ

ออกจากบึงบัวเราไปปราณบุรีเพื่อไปเข้าที่พักที่จองไว้กันเลย แอบรู้สึกว่าเที่ยวแบบที่จะไปที่ไหนก็ค่อยจองโรงแรมแบบนี้ก็ดีนะ สนุกดี ไม่ต้องคิดมาก

ร้านแคร่ไม้

วันถัดมาเราออกจากที่พักกันประมาณ 11 โมง และแวะทานข้าวกันแถวดอนหอยหลอดที่ร้านแคร่ไม้ ตอนแรกเฉยๆ ง่วงๆ พี่เค้าถามว่าแวะไหมก็บอกแวะค่ะ ไม่ได้คาดหวังอะไร ในร้านบรรยากาศดีมากๆ มีต้นไม้หัวใจให้ถ่ายรูปด้วย ที่สำคัญเหมาะแก่การนอนกลางวันมาก 555 ลมเย็นมากๆ มีคนเอาผ้าปิดหน้าแล้วนอนไปเลยด้วย

ที่นี่เราสั่งอาหารไปประมาณ 4-5 เมนู มีปลาหมึกไข่เค็ม, ฉลามผัดฉ่าแบบไม่เผ็ด, หอยนางรมทรงเครื่อง ประมาณนี้ ไม่ค่อยปลื้มฉลามรู้สึกว่าคาวไปหน่อย แต่ชอบหอยนางรมที่ได้เยอะดี 555

สรุป

ทริปนี้ใช้เงินรวมๆ ไปประมาณ 2,000 บาท เพราะทานอาหารทะเลกันบ่อยมาก เป็นทริปเดินป่าซึ่งไม่ได้เที่ยวแบบนี้มานานมากๆ แล้ว กลับมาเฟิร์มเลยจ้า ไขมันที่เอวหายก่อนเพื่อนเลย ปลื้มตรงนี้ที่สุด กลับมาแล้วรู้สึกว่าต้องออกกำลังกายให้บ่อยขึ้น เยอะขึ้นเพื่อให้สามารถไปเที่ยวแบบนี้ได้อีก ไม่เป็นภาระของเพื่อนอีกต่อไป